آیا به دنبال خرید ارزهای دیجیتال مبتنی بر اثبات کار (PoW) هستید؟ این دسته از رمزارزها، با امنیت بالا و غیرمتمرکز بودن، همچنان از محبوب‌ترین گزینه‌های سرمایه‌گذاری در دنیای کریپتو هستند. بیتکوین (BTC)، لایت‌کوین (LTC)، مونرو (XMR) و دیگر رمزارزهای اثبات کار، گزینه‌هایی ایدئال برای کاربرانی هستند که به دنبال دارایی‌های پایدار و مقاوم در برابر سانسور هستند.
در صرافی ارز دیجیتال ورسلند، می‌توانید با کمترین کارمزد و در محیطی امن و حرفه‌ای، اقدام به خرید ارز دیجیتال کنید. پس فرصت را از دست ندهید و همین حالا با چند کلیک حساب کاربری خود را در ورسلند بسازید.
جدیدترین ارزهای دیجیتال اثبات کار POW با بالاترین پتانسیل رشد در ورسلند! همین حالا سرمایه‌گذاری کن و آینده مالی‌ات را متحول کن!
لیست ارزهای اثبات کار
در دنیای پرسرعت ارزهای دیجیتال، انتخاب یک صرافی معتبر و مطمئن اهمیت زیادی دارد. ورسلند به‌عنوان یک شرکت دانش‌بنیان و عضو رسمی انجمن بلاکچین ایران، یکی از امن‌ترین و حرفه‌ای‌ترین پلتفرم‌ها برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال است. اگر به دنبال یک صرافی معتبر، امن و سریع برای خرید ارزهای دیجیتال هستید، همین حالا به ورسلند بپیوندید و با خیال راحت سرمایه‌گذاری کنید!
در صرافی ورسلند، می‌توانید با کمترین کارمزد و در محیطی امن و حرفه‌ای، انواع ارزهای دیجیتال از جمله توکن‌های اثبات کار را خریداری کنید.
معامله در بیشتر از ۴۰ بازار در ورسلند، با چشم‌انداز اضافه شدن بازارهای بیشتر
مدیریت موقعیت‌های خرید و فروش با استفاده از ابزارهای معاملاتی پیشرفته
استفاده از ضریب 30 و کسب سود 30 برابری از خرید و فروش
ارزهای دیجیتال، مانند بیت کوین، در صرافی‌های ارزهای دیجیتال و بدون دخالت یک مقام مرکزی معامله می‌شوند؛ اما بدون یک مرجع مرکزی که به عنوان داور نهایی عمل کند، چگونه می‌توان اطمینان حاصل کرد که هیچ‌کس بلاک چین را دستکاری نمی‌کند؟ پاسخ الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) است.
تمرکززدایی یکی از اصول اساسی صنعت ارزهای دیجیتال بود. برای انجام این کار، باید راهی برای تایید تراکنش ها بدون دخالت موسسات مالی وجود می‌داشت؛ و «اثبات کار» نیز برای حل همین مشکل ابداع شد. در این مقاله از صرافی ورسلند الگوریتم اجماع اثبات کار را به طور کامل بررسی می‌کنیم و ضمن معرفی ویژگی‌ها، مزایا و محدودیت‌های آن، با بهترین ارزهای دیجیتال اثبات کار در بازار آشنا می‌شویم. همراه ما باشید.
اثبات کار (Proof-of-Work) یک مکانیزم اجماع در بلاکچین است که فرآیند اعتبارسنجی اطلاعات (تراکنشها) را به کمک ماینرها انجام میدهد؛ ماینرها افراد (یا دستگاه‌هایی) هستند که توان پردازشی مورد نیاز شبکه بلاکچین را تأمین کرده و در ازای آن پاداش ارز دیجیتال دریافت میکنند. این یک سیستم قرعه‌کشی است که در آن، هرچه ماینرها قدرت پردازشی بیشتری به شبکه اضافه کنند، احتمال دریافت پاداش بیشتری دارند.
گفتنی است، بلاکچینهای اثبات کار تقریباً ۶۰٪ از کل ارزش بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل میدهد.
منشأ الگوریتم اثبات کار به سال ۱۹۹۳ بازمی‌گردد، زمانی که سینتیا دوورک Cynthia Dwork)) و مونی نائور Moni Naor)) در جستجوی راه‌حلی برای جلوگیری از اسپم‌های ایمیلی (Spam) و حملات انکار سرویس (DoS) بودند. مقاله آنها درباره «قیمت‌گذاری از طریق پردازش«، اصول اولیه اثبات کار را معرفی کرد.
در سال ۱۹۹۷، آدام بک Adam Black)) این ایده را در Hashcash پیاده‌سازی کرد. الگوریتم او ارسال حجم بالای ایمیل‌های اسپم را دشوار کرد، زیرا ارسال‌کنندگان مجبور بودند یک رشته کاراکتر طولانی و پیچیده (از لحاظ محاسباتی) را در ایمیل خود بگنجانند.
راه‌حل ارائه‌شده برای مقابله با اسپم، افزایش هزینه ارسال ایمیل‌های انفرادی بود. این تجربه نشان داد که می‌توان از سختی محاسباتی برای نشان دادن ارزش چیزی در فضای آنلاین استفاده کرد. این موضوع الهام‌بخش ایده‌هایی شد که به دیجیتالی کردن مفهوم پول منجر شدند.
این مفهوم بار دیگر در نظریه «کلکسیون‌ها» و مقاله “Shelling Out: The Origins of Money” اثر نیک زابو طرح شد. در سال ۲۰۰۴، هال فینی نسخه‌ای از آن را با عنوان «اثبات کار قابل استفاده مجدد» (Reusable Proof-of-Work) ارائه کرد. در نهایت، در سال ۲۰۰۹، ساتوشی ناکاموتو مکانیزم اجماع اثبات کار را برای بیتکوین ایجاد کرد. این اولین نسخه غیرمتمرکزی بود که مشکل دوبار خرج کردن (double spending) را حل کرد و بیتکوین را به اولین شکل موفق از پول دیجیتال تبدیل نمود.
نسخه‌های قبلی قبل از بیتکوین شکست خوردند، زیرا برای جلوگیری از مشکل دوبار خرج کردن توکن‌های دیجیتال، به نهادهای متمرکز نیاز داشتند.
ساتوشی ناکاموتو با استفاده از نظریه بازی‌ها این مشکل را حل کرد. او راهی ایجاد کرد که داوطلبان ناشناس (ماینرها) به تأیید اعتبار همه تراکنش‌های بیتکوین تشویق شوند و اطمینان حاصل کنند که هیچ‌کس یک ارز دیجیتال دوبار خرج نمی‌کند. این اولین بار بود که یک شبکه غیرمتمرکز از مشارکت‌کنندگان توانست اعتماد در شبکه را بدون نیاز به یک قدرت مرکزی تأمین کند.
این مکانیزم انگیزشی چنان قدرتمند بود که کشورهایی مانند السالوادور بیتکوین را به عنوان ذخیره ارزی پذیرفتند؛ اما با توجه به اینکه بیتکوین در حال حاضر حدود ۹۹ تراوات ساعت برق در سال مصرف میکند، بسیاری معتقدند که این رشد پایدار نیست.
منشأ نگرانی‌های زیست‌محیطی در مکانیزم «اثبات کار» همان «کار» است. برای توضیح بهتر، ابتدا به بررسی اصول اولیه این مکانیزم می‌پردازیم.
هدف اصلی مکانیزم اجماع اثبات کار، حفظ امنیت و یکپارچگی همه تراکنش‌های شبکه است. در اینجا نحوه عملکرد آن را برایتان شرح می‌دهیم:
بلاکچینهای اثبات کار توسط شبکه‌ای از کامپیوترهای غیرمتمرکز به نام نود (Node) پشتیبانی می‌شوند. این نودها دو وظیفه اصلی دارند:
به این نودها ماینر نیز گفته میشود، زیرا آنها قدرت محاسباتی و منابع خود را در ازای دریافت ارز دیجیتال شبکه صرف میکنند.
«کار »در اثبات کار، مقدار توان پردازشی یا قدرت محاسباتی است که نودها باید برای اعتبارسنجی یک بلاک جدید از تراکنشها ارائه دهند. این قدرت توسط تابع هش رمزنگاری SHA-256 نمایش داده میشود که این مکانیسم اجماع را از سایرین متمایز میکند.
الگوریتمی به نام «تنظیم سختی» (Difficulty Adjustment) تضمین میکند که کل شبکه مدت زمان ثابتی را برای تأیید بلاک‌های جدید صرف کند. این تنظیم سختی هر ۲۰۱۶ بلاک (تقریباً هر دو هفته) یکبار انجام میشود تا زمان مورد نیاز برای تولید هر بلاک روی ۱۰ دقیقه باقی بماند. ورود و خروج ماینرها تأثیر لحظه‌ای بر سطح سختی ندارد.
ماینری که موفق به یافتن هش بلاک معتبر شود، این اطلاعات را برای سایر ماینرها ارسال میکند تا آنها نیز بلاک جدید را تأیید و به نسخه بلاکچین خود اضافه کنند. این فرآیند، احتمال ورود تراکنش‌های مخرب را از بین می‌برد، مثلاً جلوگیری از تلاش کاربران برای دوبار خرج کردن کوین‌ها.
یک قانون درباره مقدار پاداشی که به ماینری که اثبات کار را کامل میکند، پرداخت میشود، وجود دارد.
در زمان نگارش این متن، ماینرها برای تولید هر بلاک، ۶.۲۵ بیتکوین به همراه کارمزد تراکنش‌های کاربران دریافت میکنند. این پاداش، ماینرها را به رقابت در مکانیزم اثبات کار وادار کرده و آنها را به عملکرد صادقانه ترغیب میکند، زیرا هرگونه تلاش برای تقلب، منجر به اتلاف منابع آنها میشود.
این پاداش هر ۲۱۰,۰۰۰ بلاک (تقریباً هر چهار سال) نصف میشود. این مکانیسم ضد تورمی «چرخه هاوینگ» (Halving Cycle) نام دارد. بسیاری نگران هستند که اگر قیمت بیتکوین متناسب با این کاهش پاداش افزایش نیابد، انگیزه ماینرها برای مشارکت از بین برود؛ اما با خروج ماینرها از شبکه، سطح سختی استخراج کاهش می‌یابد که به تعادل اقتصادی ماینینگ بیتکوین کمک میکند.
با این حال، اقتصاد استخراج بیتکوین پیچیده است و عوامل مالی بسیاری بر تصمیم ماینرها برای ادامه فعالیت تأثیر می‌گذارند، حتی زمانی که این فعالیت سودده نباشد.
تفاوت اصلی بین اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) «نیاز به سختی محاسباتی» است. در الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake)، نودهای اعتبارسنج، بلاکها را بر اساس مقدار ارز قفلشده یا واگذار‌شده به شبکه به دست می‌آورند.
اثبات سهام انرژی کمتری مصرف میکند، اما ممکن است ورود به آن هزینه بالاتری داشته باشد.
مکانیزم اجماع اثبات کار بیشتر برای شبکههای ارز دیجیتال با تمرکز بر پرداخت و پول استفاده میشود. در مقابل، بلاکچین‌هایی مانند اتریوم، کاردانو و سولانا که بر برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) تمرکز دارند، از مدل اثبات سهام (PoS) بهره می‌برند.
بیش از ۶۰٪ از ارزهای دیجیتال در بازار کریپتو از الگوریتم‌های اثبات کار استفاده میکند. بااین‌حال، باارزش‌ترین پروژه‌هایی که این مدل اجماع را پیاده‌سازی کرده‌اند عبارت‌اند از:
بیتکوین:(BTC) این شبکه امن‌ترین و غیرمتمرکزترین سیستم اثبات کار در جهان است. موفقیت بیتکوین عمدتاً به خاطر مهندسی هوشمندانه‌ی اثبات کار ساتوشی ناکاماتو است که علاوه بر امنیت، اقتصاد پایداری را برای ذینفعان شبکه فراهم میکند.
لایت‌کوین:(LTC) لایت‌کوین در سال ۲۰۱۱ به‌عنوان یک فورک (Fork) از بیتکوین راه‌اندازی شد و برخی جنبه‌های شبکه اصلی، ازجمله مدل اجماع اثبات کار آن را کپی کرد. لایت‌کوین اغلب به‌عنوان نقره‌ی بیتکوین شناخته میشود و همچنان در میان برترین رمزارزها ازنظر ارزش بازار قرار دارد.
دوج‌کوین:(DOGE) دوج‌کوین یک میم کوین است که در سال ۲۰۱۳ راه‌اندازی شد و فناوری اثبات کار را با ویژگی‌هایی که به لایت‌کوین بازمی‌گردد، اجرا کرد. دوج‌کوین و لایت‌کوین تراکنش‌های سریع‌تری را امکان‌پذیر میکنند، اما به‌طورکلی ازنظر امنیت در سطح پایین‌تری نسبت به بیتکوین قرار دارند.
مونرو:(XMR) مونرو یک ارز دیجیتال مبتنی بر حریم خصوصی است که از الگوریتم POW استفاده میکند. ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن، ازجمله امضاهای حلقوی و آدرس‌های مخفی، رهگیری تراکنشها در بلاکچین را دشوار میکند. الگوریتم اثبات کار مونرو طوری طراحی شده که در برابر آسیک ماینرها (ASIC) مقاوم باشد، به این معنی که بیشتر در دسترس ماینرهای انفرادی قرار دارد تا شرکت‌های بزرگ ماینینگ.
بیتکوین کش:(BCH) بیتکوین کش در سال ۲۰۱۷ به‌عنوان نتیجه‌ی یک هارد فورک از بلاکچین بیتکوین ایجاد شد. این ارز دیجیتال از الگوریتم اجماع اثبات کار، مشابه بیتکوین، استفاده میکند. بیتکوین کش با افزایش حد مجاز اندازه‌ی بلاک به ۳۲ مگابایت، هدف بهبود مقیاس‌پذیری و سرعت تراکنش‌های بیتکوین را دارد. بااین‌حال، این شبکه به دلیل سلطه چند استخر ماینینگ بر آن، با انتقادهایی بابت تمرکزگرایی روبه‌رو بوده است.
استخراج بیتکوین از طریق اثبات کار مشابه خرید بلیت بخت‌آزمایی است که هر ۱۰ دقیقه یک قرعه‌کشی انجام میشود. هرکسی می‌تواند با خرید یک دستگاه استخراج بیتکوین و اتصال آن به شبکه، در این فرآیند شرکت کند. اگرچه همه شانس برابری برای انتخاب شدن دارند، اما خرید تعداد بیشتری از بلیت‌ها احتمال آماری برنده شدن را افزایش میدهد.
در این مثال، بلیت‌های بخت‌آزمایی نشان‌دهنده‌ی هش‌ریت (Hashrate) یا نرخ هش به‌کار گرفته‌شده است، درحالی‌که جایزه همان پاداش بیتکوین است که برای تولید موفقیت‌آمیز یک بلاک (Block) پرداخت میشود. هش‌ریت تعداد هش‌هایی را که تجهیزات ماینینگ می‌توانند در هر ثانیه انجام دهند تا تابع هش رمزنگاری موردنظر را پیدا کنند، نشان میدهد. هرچه دستگاه ماینر کارآمدتر و قوی‌تر باشد، شانس بیشتری برای دریافت پاداش بلاک خواهد داشت. به‌عنوان‌مثال، دستگاه S19j Pro می‌تواند ۱۰۴ تراهش بر ثانیه (TH/s) انجام دهد، معادل ۱۰۴ تریلیون حدس (یا بلیت) در هر ثانیه.
همچنین، کاربران می‌توانند به استخرهای ماینینگ بپیوندند که مشابه گروه‌های بخت‌آزمایی هستند. پیوستن داوطلبانه به استخر شانس برد شما را افزایش میدهد، برخلاف استخراج انفرادی که امروزه شانس استخراج یک بلاک بیتکوین در آن بسیار کم است.
بااین‌حال، هر پاداش بیت کوین در یک استخر استخراج عمومی میان اعضا متناسب با نرخ هش آنها تقسیم میشود. مشارکت‌کنندگان در استخر ماینینگ ملزم به ماندن در استخر نیستند و می‌توانند هرزمانی که بخواهند از آن خارج شوند. بسیاری استخرها را نیرویی متمرکز در شبکه می‌دانند، اما حضور ماینرهای مستقل می‌تواند به‌عنوان وزنه‌ی تعادلی عمل کند.
مانند بخت‌آزمایی، قوانین مشارکت و پاداش‌های احتمالی در نرم‌افزار بیتکوین کدگذاری شده است. هرکسی می‌تواند این قوانین را تأیید کند و در صورت تمایل با رعایت آنها یک عملیات استخراج بیتکوین راه‌اندازی کند.
اثبات کار ارتباط نزدیکی با استخراج دارد. PoW فرآیند دقیقی را تعریف میکند که از طریق آن، ماینرها به همتایان خود نشان می‌دهند که محاسبات موردنیاز را انجام داده‌اند و هشی تولید کرده‌اند که با هدف تعیین‌شده برای بلاک مطابقت دارد. از سوی دیگر، ماینینگ بر افزودن بلاک جدید به بلاکچین و دریافت پاداش‌های مرتبط تمرکز دارد.
الگوریتم اثبات کار از چند جهت حیاتی است. مهم‌ترین دلیل آن این است که مکانیزمی امن و غیرمتمرکز برای مشارکت‌کنندگان شبکه فراهم میکند تا یکپارچگی دفترچه حساب بلاکچین را حفظ کنند.
یکی دیگر از مزایای اصلی PoW تنظیم ایجاد کوینهای جدید است. در بلاکچین بیتکوین، این الگوریتم شامل یک مکانیزم تنظیم سختی استخراج است که نرخ تولید بلاک‌های جدید را تثبیت میکند. کد بیتکوین یک بازه هدف ۱۰ دقیقه‌ای برای هر بلاک مشخص میکند و الگوریتم طوری طراحی شده که در صورت افزایش هش‌ریت شبکه، سختی استخراج را افزایش دهد تا بلاکها سریع‌تر از زمان میانگین (۱۰ دقیقه) ایجاد نشوند.
بدون تنظیم سختی استخراج مرتبط، ماینرها می‌توانند عرضه‌ی بیتکوین را سریع‌تر از حد موردنیاز برای یک اقتصاد پایدار کاهش دهند. علاوه بر این، با رشد نرخ هش شبکه‌ی PoW، حمله سایبری به سیستم برای مهاجمان غیرممکن میشود.
در ادامه با مزایا و معایب الگوریتم اثبات کار آشنا می‌شویم:
در ادامه به بررسی مشکلات و محدودیت‌های الگوریتم اثبات کار می‌پردازیم:
بزرگ‌ترین انتقاد نسبت به سیستم Proof of Work مصرف زیاد انرژی آن است. بر اساس برآوردهای مختلف، بیتکوین انرژی بیشتری نسبت به برخی کشورهای با اندازه‌ی متوسط، مانند نروژ و آرژانتین، مصرف میکند. برخی یافته‌ها نیز ادعا میکنند که شبکه‌ی بیتکوین تأثیر قابل‌توجهی بر تغییرات اقلیمی دارد.
بااین‌حال، شواهدی خلاف این ادعا وجود دارد. شبکه‌ی بیتکوین انرژی بسیار کمتری نسبت به سیستم‌های مالی مرسوم و دیگر صنایع مهم، مانند استخراج طلا، مصرف میکند.
همچنین، ماینرها تمایل دارند از ارزان‌ترین منابع انرژی مانند انرژی‌های تجدیدپذیر استفاده کنند. تخمین‌ها نشان میدهد که تقریباً ۵۹٪ از شبکه استخراج بیتکوین از منابع انرژی دوستدار محیط‌زیست استفاده میکند که درصدی بالاتر از بسیاری از صنایع دیگر است.
علاوه بر این، فناوری اثبات کار (PoW) بیتکوین به افراد و سازمان‌ها این امکان را میدهد که از انرژی‌ای که در غیر این صورت هدر می‌رفت، استفاده کنند. این موضوع به‌ویژه در مکان‌هایی که انرژی تولید میشود، مانند سایت‌های حفاری نفت که گاز مشعل تولید میکنند، مناطق کشاورزی که از انرژی زیست‌توده بهره می‌برند یا مناطقی که انتقال این نوع انرژی غیرعملی است، صدق میکند. قابل حمل بودن دستگاه‌های ماینر بیتکوین نیز به ماینرها اجازه میدهد تا از این انرژی بهره‌برداری کرده و ارزش اقتصادی را به جوامع محلی ارائه دهند.
یکی دیگر از انتقادهای رایج علیه سیستم‌های اثبات کار مانند بیتکوین این است که آنها به اندازه مدل‌های اجماع جدیدتر کارآمد نیستند. طرفداران بیتکوین معتقدند که موقعیت منحصربه‌فرد بیتکوین به‌عنوان یک سیستم پولی جهانی به این معنی است که زمان تأیید طولانی‌تر، به میزان زیادی به امنیت شبکه کمک میکند. سیستم‌های اثبات کار برای امنیت بهینه‌سازی شده‌اند و در لایه‌های ثانویه مانند شبکه لایتنینگ (Lightning Network) در بیتکوین و لایت‌کوین مقیاس‌پذیری دارند.
در نهایت، منتقدان همچنین استدلال میکنند که الگوریتم‌های اجماع اثبات کار در طول سال‌ها متمرکزتر شده‌اند. افزایش هزینه ورود و سختی محاسباتی، تصمیمات اجماع شبکه را در اختیار تعداد انگشت‌شماری از استخرهای استخراج بزرگ قرار داده است.
این استخرها به‌طور عمده تصمیمات اجماع شبکه را کنترل میکنند، زیرا آنها قدرت هش بیشتری نسبت به ماینرهای فردی دارند؛ اما این قدرت تا زمانی ادامه دارد که استخرها به‌درستی عمل کنند، زیرا مشارکت‌کنندگان می‌توانند در هر زمان استخر را ترک کنند.
برای مثال، شرکت بیت‌مین (Bitmain)، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان سختافزار استخراج ارزهای دیجیتال، در سال ۲۰۱۸ چندین استخر استخراج را کنترل می‌کرد که بیش از ۴۳٪ از قدرت هش شبکه را در اختیار داشتند. با چند حرکت استراتژیک، بیت‌مین ممکن بود قادر به اجرای حمله دو بار خرج کردن (Double Spend Attack) باشد. با این حال، آسیبی که چنین اقدامی می‌توانست به شبکه و اعتبار آنها وارد کند، احتمالاً آنها را از اجرای این حمله بازداشت.
برخلاف تصور رایج که سیستم‌های اثبات کار برای محیط زیست مضر هستند، تلاش‌های صنعت استخراج بیتکوین برای استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر نشان میدهد که این فناوری ممکن است تأثیر منفی کمتری داشته باشد. طرفداران حتی استدلال میکنند که بیتکوین می‌تواند تأثیری مثبت بر محیط زیست داشته باشد.
اتصال امنیت شبکه بیتکوین به یک دارایی واقعی مانند انرژی، این شبکه را به‌ویژه در زمان اوج قدرت هش، مقاوم‌تر میکند. همچنین، این امکان را برای سرمایه‌گذاران فراهم میکند که از طریق سهام شرکت‌های استخراج مانند Riot Blockchain، Hive، Marathon Digital، و Hut8 در دارایی BTC سرمایه‌گذاری کنند. علاوه بر این، اگرچه مدل‌های اجماع سریع‌تر و نوآورانه‌تری در سال‌های اخیر پدید آمده‌اند، اما شبکههای مبتنی بر آنها معمولاً به‌طور فزاینده‌ای متمرکز می‌شوند.
از آنجا که اثبات کار یک مدل امتحان‌شده و معتبر برای تأمین امنیت بلاکچینهای عمومی است، احتمالاً همچنان نقشی کلیدی در پذیرش گسترده‌تر این صنعت ایفا خواهد کرد. به‌جای جایگزین شدن با مدل‌های جدید، سیستم‌های جدیدتر ویژگی‌های منحصربه‌فرد PoW را برجسته‌تر کرده و آن را برای سرمایه‌گذارانی که امنیت و مقاومت در برابر سانسور را در اولویت قرار می‌دهند، جذاب‌تر میکنند.
اثبات کار منجر به ظهور بلاکچین در جهان شد. ماینرها در یک رقابت بی‌پایان برای تولید بلاک‌های جدید و جمع‌آوری پاداش‌های ارز دیجیتال شرکت میکنند، که این امر حمله به شبکه را برای مهاجمان دشوارتر می‌سازد. این مکانیزم اجماع نوآورانه، امنیت بی‌نظیری را فراهم مکرده و استفاده از توان محاسباتی را برای حفظ یکپارچگی بلاکچین تشویق میکند.
الگوریتم اجماع PoW با استفاده از تکنیک تنظیم سختی استخراج، اقتصاد پایداری را ایجاد میکند که انتشار کوین‌ها را تنظیم میکند. در نتیجه، با کارآمدتر شدن عرضه و توزیع ارز دیجیتال، ماینرها نمی‌توانند به‌سادگی با جمع‌آوری توکن‌های بیشتر، سهم خود را در شبکه افزایش دهند.
این مدل اجماع قدیمی همچنان بیشترین سهم از بازار بلاکچینهای عمومی را دارد و احتمالاً تا همیشه به‌عنوان امن‌ترین گزینه برای ایجاد اجماع در میان شبکههای غیرمتمرکز باقی خواهد ماند.
به پرتکرار‌ترین سوالاتی که کاربران ورسلند داشته‌اند پاسخ داده‌ایم؛ شاید پاسخ شما هم در این میان باشد.
الگوریتم اجماع اثبات کار روشی است که در آن ماینرها با حل مسائل پیچیده ریاضی، تراکنشها را تأیید کرده و بلاک‌های جدید را به بلاکچین اضافه میکنند. این فرایند امنیت شبکه را تضمین کرده و از حملات جلوگیری میکند.
در PoW، حمله به شبکه مستلزم بهدست آوردن بیش از ۵۰٪ از قدرت پردازشی کل شبکه است که نیازمند هزینههای بالای انرژی و سختافزار است. این هزینهها باعث میشود که حملات از نظر اقتصادی غیرعملی شوند.
در PoW، ماینرها با انجام محاسبات پیچیده، بلاکها را تأیید میکنند، در حالی که در PoS، اعتبارسنجی تراکنشها بر اساس میزان کوینهای قفلشده توسط کاربران انجام میشود. PoS انرژی کمتری مصرف میکند اما ممکن است تمرکزگرایی بیشتری داشته باشد.
با افزایش سختی استخراج، هزینه تجهیزات و مصرف برق، استخراج به استخرهای ماینینگ بزرگ محدود شده است. این مسئله می‌تواند تمرکز قدرت هش را در دست تعداد محدودی از ماینرها قرار دهد.
معاملات فیوچرز یکی از جذاب‌ترین و درعین‌حال پرریسک‌ترین روش‌های معامله در بازار ارزهای دیجیتال است. این نوع معاملات به کاربران اجازه میدهد با استفاده...
ادامه مطلب
نوسانات یکی از ویژگی‌های اصلی ارزهای دیجیتال است، به‌طوری که تغییرات شدید قیمت در این بازار امری عادی محسوب میشود. با این حال، برخی توکن‌ها هستند که ...
ادامه مطلب
اگر به دنبال سود بیشتر از نوسانات بازار ارزهای دیجیتال هستید، حتماً نام معاملات فیوچرز یا معاملات آتی به گوشتان خورده است. این نوع معاملات، برخلاف تری...
ادامه مطلب
حداقل سرمایه لازم برای ترید ارز دیجیتال چقدر است؟ این یکی از سوالات پرتکراری است که افرادی که قصد ورود به بازار کریپتو را دارند از خود می‌پرسند. برخل...
ادامه مطلببا اپلیکیشن ورسلند در هر زمان و مکان بدون محدودیت به مبادله ارزهای دیجیتال خود بپردازید راحتر از همیشه در دسترس شما هستیم.
همین حالا فعالیت خود را در دنیای بلاکچین ها و نسل پیشرو بازارهای مالی شروع کنید
ورسلند با خلق یک پلتفرم مالی در بستر تکنولوژی بلاکچین با تکیه بر دانش نخبگان کشوری سعی بر ایجاد بیشترین درآمد، ارتباط کاربران با افراد حرفه ای، خدمات آموزشی و مشاوره رایگان را دارد. صرافی ارز دیجیتال ورسلند با ارائه خدمات تمام وقت، سعی بر این دارد که موانع را از سر راه کاربران خود برداشته و در تحقق اهداف مالی آنها گامی بردارد.
